Uitroepen synoniem betekenis

Woorden die (ongeveer) hetzelfde betekenen als ‘uitroepen’, met toelichting en mogelijkheden om verder te zoeken. roe·pen Vervoegingen: riep uit ( enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgeroepen ().

Uitroepen synoniem betekenis Betekenis: afroepen. bekendmaken decreteren openbaar maken proclameren uitroepen afkondigen. 2. » uitroepen synoniemen - Nederlands passende woorden voor uitroepen.

Verkondigen

Conjugation of verkondigen (weak, prefixed) infinitive: verkondigen: past singular: verkondigde: past participle: verkondigd: infinitive: verkondigen: gerund: verkondigen n: present tense past tense; 1st person singular: verkondig: verkondigde: 2nd person sing. verkondigt, verkondig 2: verkondigde: 2nd person sing. verkondigt: verkondigde: 2nd. Vervoegingen: heeft verkondigd () in het openbaar bekendmaken als waarheid Voorbeelden: 'het evangelie verkondigen', 'luidkeels je mening verkondigen' Synoniemen:: uitdragen, rondvertellen Synoni. Verkondigen Find all translations of verkondigen in English like proclaim, blazon, give notice and many others.

Roepen

roepen. to call, to shout; Inflection [edit] Conjugation of roepen (strong class 7) infinitive base form roepen: genitive roepens: dative roepene: indicative subjunctive. ROEPEN - English translation of ROEPEN from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary.

Roepen biedt acht verschillende definities van het werkwoord roepen, afkomstig van diverse bronnen. Roepen betekent onder andere heel luid zeggen, iemand vragen te komen, of de aandacht van iemand trachten te verkrijgen.

Bekendmaken

biedt acht verschillende definities van het werkwoord bekendmaken, afkomstig van diverse bronnen. Bekendmaken betekent onder andere aan iedereen laten weten, openbaar maken, meedelen of melden. bekendmaken n: main clause subordinate clause; present tense past tense present tense past tense; 1st person. Bekendmaken Leer hoe je het werkwoord bekendmaken vervoegt in alle tijden en modi in het Nederlands. Bekijk de voltooid en onvoltooid deelwoord, de bijzinsvolgorde, de gebiedende en aanvoegende wijs, en de toekomende tijd.

Afkondigen

afkondigen • [ov] openbaar maken, bijvoorbeeld van een beslissing. (+audio)Gevonden op afkondigen n: main clause subordinate clause; present tense past tense present tense past tense; 1st person. Afkondigen Find all translations of afkondigen in English like enounce, issue, proclaim and many others.